Lieve mensen,

Het afsluiten van een jaar voelt altijd een beetje ambivalent voor mij. Het is het afsluiten van het oude en het starten van het nieuwe, terwijl tegelijkertijd alles doorgaat zoals het gewoon doorgaat. Het is niet van het ene op het andere moment het oude afsluiten en het nieuwe instappen. We zouden misschien wel eerder kunnen spreken van een transitie van het oude naar het nieuwe.

Er werd aan ons, degene van de medezeggenschapsraad, gevraagd of wij aan het einde van het jaar iets willen delen met jullie. Of wij een boodschap hebben, of iets anders, het mocht van alles zijn. Ik heb aangeven dat ik erover na zou denken, maar ben eigenlijk gelijk gaan schrijven.

Een boodschap, iets meegeven, dat leek mij zeker mooi en nodig ook. Er verandert veel in de wereld, er is veel in beweging. Is het een afsluiting van het oude naar het nieuwe, of gaan we juist van het nieuwe terug naar het oude, of moeten we helemaal niet spreken over oud en nieuw, maar van wat anders?

Ik weet dat velen, waaronder ik ook, binnen de lhbtqia+-gemeenschap zich zorgen maken over de ontwikkelingen in de wereld. Ik ga hier ook geen doekjes om winden, het is heftig wat er allemaal gebeurt. Het is iets waar we wellicht invloed op willen hebben, maar we kunnen maar tot op een bepaalde hoogte iets doen. Dat zorgt ervoor dat je je erg machteloos kan voelen.

Zelf werk ik voor een anti-discriminatie voorziening. Hier kunnen meldingen worden gemaakt wanneer iemand zich gediscrimineerd voelt of discriminatie ziet bij een ander. Wij kunnen daarbij ondersteunen en gratis (juridisch) advies geven (discriminatie.nl). Ook werken we met preventie en worden er trainingen gegeven over discriminatie en uitsluiting. Dit kan, zoals je je misschien wel kan indenken, pittig werk zijn. Daarnaast kom ik ook ontzettend mooie dingen tegen van mensen die strijden voor gelijke rechten van iedereen, mensen die willen leren en mensen die willen groeien.

In dit werk heb ik geleerd dat het belangrijk is om goed voor jezelf te zorgen. Af en toe inchecken bij jezelf. Iets leuks doen voor jezelf, iets liefs doen voor jezelf, iets dat helemaal voor jou alleen is (wat ook iets kan zijn dat je samen doet met anderen). Ook heb ik geleerd dat je niet altijd op de voorgrond kan en hoeft te staan. Het is okay als je je soms even niet bezighoudt met deze thema’s, je bent ook maar een mens en je hebt het als mens ook nodig om op te laden. Wees daarom op dit soort momenten extra lief voor jezelf. Het is ook okay om je soms niet okay te voelen.

Maar wees ook lief voor de ander en vraag ook aan de ander om (extra) lief te zijn voor jou, wanneer je dit even een keer (extra) nodig hebt.

Doe leuke dingen met elkaar, ga dansen, zingen, spelen en lachen. Zoek elkaar op en geef elkaar liefde. Met alle veranderingen en bewegingen in de wereld, voelen we ons soms alleen. Zoek elkaar daarin op, wees samen alleen. Misschien voelt dat alleen zijn, dan ineens niet meer zo alleen.

In alle steden poppen steeds meer organisaties/stichtingen op waar je je bij kan aansluiten om te praten over lhbtqia+-thematiek, plekken waar je jezelf kan zijn, een safe space. Zo ken ik zelf in Rotterdam Queer Gym en Queer Rotterdam. Dit zijn plekken waar je kan dansen met elkaar, zingen, spelen en lachen. Ga Instagram op, google ze, vraag het aan vrienden en ontmoet elkaar.

We gaan binnenkort van het oude naar het nieuwe, maar misschien moeten we dit niet zo zwart wit zien. We zijn met elkaar in transitie en dit hoeven we niet alleen te doen.

Ik wens jullie zó ontzettend veel liefde toe voor nu en in het nieuwe jaar en alle nieuwe jaren die gaan komen. Ik wens jullie warmte toe, gezelligheid en veel plezier. Ik wens jullie toe om samen alleen te zijn zodat het alleen zijn niet meer zo alleen voelt. Ik wens jullie toe om samen te dansen, te zingen, te spelen en te lachen. Ik wens jullie een mooi hier en nu toe en een mooie toekomst.

Ontzettend veel liefs,

Sietse (hij/hem), namens de cliëntenraad